25 cze 2012
„ Chodzi o dwie rzeczy”, mówi Iwetta de Koster z Fundacji Haga i Europa Środkowa (Stichting Den Haag en Midden-Europa , IDHME). „ Pracownicy nie rozumieją w jakim zakresie oni sami odpowiedzialni są za ubezpieczenie zdrowotne , a w jakim zakresie odpowiedzialność tą ponoszą pracodawcy. Ponadto dochodzi również do wyzysku. Pracodawca zabiera pieniądze , ale nie reguluje ubezpieczenia pracownika.” De Koster chciałaby aby w każdym kraju , z którego pochodzą imigranci , jasno opisywany i objaśniany był system ubezpieczeniowy obowiązujący w Holandii.
„ Z moich informacji wynika, że tak długo jak pracownicy zatrudniani są przez agencje pośrednictwa pracy, tak długo są również ubezpieczeni” mówi Ewa Idzardi, koordynator z Polskiego Punktu Informacyjnego (het Informatie Punt Polen , IPP). „ W większości przypadków jest to ubezpieczenie zbiorowe. W chwili, w której pracownik przestaje być zatrudniony przez agencje, wygasa również jego ubezpieczenie. Ludzie nie zawsze są świadomi faktu, iż sami we własnym zakresie mogą zadbać o swoje ubezpieczenie zdrowotne.”
Nadużycia wokół ubezpieczeń zdrowotnych dla pracowników głównie z Polski , Rumunii i Bułgarii pasuje do ogólnego obrazu wyzysku taniej siły roboczej. „ To niesamowite, że po tylu latach sprawa ta jest nadal w powijakach” wypowiada się dalej Iwetta de Koster. „ Duże przedsiębiorstwa zajmują się tym porządnie ponieważ stawiają na szali swoja dobra reputacje, którą mogą utracić.” „ Problem ten dotyczy często małych firm, które dowożą swoich pracowników z i do pracy” komentuje Lex Makkinje.
Organizacje wspierające oraz rząd pracują nad problemem opieki zdrowotnej wśród imigrantów zarobkowych oraz nad poprawą znajomości systemu opieki zdrowotnej.
Polacy oszukiwani przez nieuczciwych pracodawców.
„ Szef organizuje zbiorowe ubezpieczenie zdrowotne, daje to pracownikom do podpisu jeszcze zanim ustalony zostanie dodatek zdrowotny, który następnie jest przez niego przywłaszczany” mówi Lex Makkinje, kierownik związku zawodowego FNV. Trudno jednoznacznie stwierdzić jaka jest skala tego problemu, jednak wiadomo, że jest ona duża. „ Staramy się wypracować ustalenie, które gwarantowały by pracownikom wypłatę dodatków bezpośrednio dla każdego pracownika, ale to będzie miało sens tylko wtedy, gdy ustalenie te będą przestrzegane.” FNV opracowuje również „ latającą brygadę”, grupę osób składającą się ze wschodnioeuropejczyków, do której wszyscy pracownicy z Europy Środkowej i Wschodniej mogliby się zwrócić o poradę, pomoc lub informacje, i do której również można będzie również zgłaszać problemy.„ Chodzi o dwie rzeczy”, mówi Iwetta de Koster z Fundacji Haga i Europa Środkowa (Stichting Den Haag en Midden-Europa , IDHME). „ Pracownicy nie rozumieją w jakim zakresie oni sami odpowiedzialni są za ubezpieczenie zdrowotne , a w jakim zakresie odpowiedzialność tą ponoszą pracodawcy. Ponadto dochodzi również do wyzysku. Pracodawca zabiera pieniądze , ale nie reguluje ubezpieczenia pracownika.” De Koster chciałaby aby w każdym kraju , z którego pochodzą imigranci , jasno opisywany i objaśniany był system ubezpieczeniowy obowiązujący w Holandii.
„ Z moich informacji wynika, że tak długo jak pracownicy zatrudniani są przez agencje pośrednictwa pracy, tak długo są również ubezpieczeni” mówi Ewa Idzardi, koordynator z Polskiego Punktu Informacyjnego (het Informatie Punt Polen , IPP). „ W większości przypadków jest to ubezpieczenie zbiorowe. W chwili, w której pracownik przestaje być zatrudniony przez agencje, wygasa również jego ubezpieczenie. Ludzie nie zawsze są świadomi faktu, iż sami we własnym zakresie mogą zadbać o swoje ubezpieczenie zdrowotne.”
Nadużycia wokół ubezpieczeń zdrowotnych dla pracowników głównie z Polski , Rumunii i Bułgarii pasuje do ogólnego obrazu wyzysku taniej siły roboczej. „ To niesamowite, że po tylu latach sprawa ta jest nadal w powijakach” wypowiada się dalej Iwetta de Koster. „ Duże przedsiębiorstwa zajmują się tym porządnie ponieważ stawiają na szali swoja dobra reputacje, którą mogą utracić.” „ Problem ten dotyczy często małych firm, które dowożą swoich pracowników z i do pracy” komentuje Lex Makkinje.
Organizacje wspierające oraz rząd pracują nad problemem opieki zdrowotnej wśród imigrantów zarobkowych oraz nad poprawą znajomości systemu opieki zdrowotnej.