Zostałeś niesłusznie zwolniony z pracy?
Jeśli uważasz, że zostałeś niesłusznie zwolniony z pracy. Prosmy nam to zgłosić korzystając z tego formularza.
Nie każda osoba, która zostaje zwolniona z pracy może brać pod uwagę wniesienie sprawy o niesłuszne zwolnienie. Tylko "pracownicy" mogą wnieść sprawę o niesłuszne zwolnienie z pracy, a nie “osoby zatrudnione” w szerszym znaczeniu tego słowa. Na przykład pracownicy agencyjni nie mogą wnieść sprawy o niesłuszne zwolnienie, podobnie osoby samozatrudnione. Jeśli zawarłeś umowę o pracę, na ogół oznacza to, że jesteś zatrudniony.
Musisz mieć przynajmniej rok ciągłego zatrudnienia chyba, że zostałeś zwolniony z powodu, który prawo klasyfikuje jako „automatycznie niesprawiedliwy”, na przykład z powodu dyskryminacji, działalności w związkach zawodowych, wyrażenia obaw dotyczących bezpieczeństwa, domagania się jednego lub kilku ustawowych praw, jak np. prawa do pisemnego zestawienia głównych warunków zatrudnienia, odcinków zapłaty czy praw redukcji.
Wmuszone zwolnienie. Ma miejsce wtedy, gdy pracownik rezygnuje z pracy z powodu zachowania pracodawcy. Aby wnieść sprawę o wymuszone zwolnienie, pracownik musi być w stanie wykazać, że pracodawca w znacznym stopniu naruszył warunki umowy o pracę. Nie liczą się tutaj drobne naruszenia umowy. Przykładem znacznego naruszenia warunków umowy może być obniżka płacy, spóźnianie się z zapłatą lub niewypłacanie zarobków, zmiana zakresu pracy i/lub statusu, zmniejszenie lub zwiększenie godzin, naruszenie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy czy nadużycie zaufania. Nawet, jeśli wydaje Ci się, że masz przekonujące argumenty, aby wygrać sprawę w sądzie, niekoniecznie oznacza to, że sąd się z Tobą zgodzi. Jeśli Twój pracodawca będzie w stanie dowieść, że zachował się rozsądnie zmieniając Ci umowę, możesz przegrać sprawę.
Pracownicy muszą również wykazać, że zrezygnowali z pracy, ponieważ pracodawca naruszył warunki ich umowy. Ponadto, pracownicy nie mogą wnieść sprawy o wymuszone zwolnienie na późniejszym etapie, jeśli nadal będą pracować dla pracodawcy po znacznym naruszeniu warunków umowy, chyba, że sprzeciwili się temu na piśmie i powiedzieli pracodawcy, że pracują wbrew własnej woli. Pracownicy nie mogą czekać po tym zbyt długo, w przeciwnym razie sąd może orzec, że zaakceptowali naruszenie.
Prawo oczekuje, że w przypadku problemów w pracy, pracownicy będą postępować zgodnie z procedurą składania skarg zanim zrezygnują z pracy, aby dać pracodawcy czas na naprawienie sytuacji. Czasami jednak nie jest to możliwe, na przykład, jeśli chodzi o sytuacje, gdy pracodawca zastrasza pracownika.
Poniżej prezentujemy Państwu uużyteczne informacje na temat zasiłków dla bezrobotnych w Holandii:
Jeśli nie z własnej woli staną się Państwo bezrobotni w Holandii, mają Państwo prawo do zasiłków dla bezrobotnych, które są określone ustawą o zasiłkach dla bezrobotnych. Aby mieć do nich prawo, muszą Państwo pracować jako pracownicy najemni w Holandii co najmniej jeden dzień w tygodniu przez okres co najmniej 26 tygodni na 39 tygodni bezpośrednio poprzedzających pierwszy dzień bezrobocia. Jeśli nie spełniają Państwo tego warunku, okresy w jakich byli Państwo ubezpieczeni w innych państwach członkowskich mogą mieć znaczenie.
Ustawa o zasiłkach dla bezrobotnych przewiduje trzy rodzaje zasiłków:
- zasiłek dla bezrobotnych proporcjonalny do wynagrodzenia, wypłacany maksymalnie przez pięć lat, w zależności od stażu pracy. Aby móc otrzymać ten zasiłek, wymagane jest również zatrudnienie przez co najmniej 52 dni w roku w ciągu czterech z pięciu lat poprzedzających rok pierwszego dnia bezrobocia;
- zasiłek dla bezrobotnych przedłużony na maksymalny okres dwóch lat (jeśli bezrobocie nastąpiło przed ukończeniem 57 lat i sześciu miesięcy) lub trzech i pół roku ( w przypadku bezrobocia, które nastąpiło począwszy od tego wieku);
- zasiłek dla bezrobotnych krótkotrwały, ograniczony do sześciu miesięcy. Mogą Państwo ubiegać się o ten zasiłek, jeśli nie mają Państwo prawa do zasiłku proporcjonalnego do wynagrodzenia.
Jeśli nie spełniają Państwo warunków do przyznania zasiłku dla bezrobotnych lub nie mają już Państwo prawa do zasiłków wyżej wymienionych, mogą Państwo, pod pewnymi warunkami, uzyskać zasiłek dochodowy od gminy, w której Państwo mieszkają. Wysokość tego zasiłku jest ustalana w zależności od Państwa sytuacji rodzinnej oraz od posiadanych środków, a także od sytuacji ewentualnego(-ej) partnera/partnerki.
Wysokość zasiłku
Zasiłek dla bezrobotnych proporcjonalny do wynagrodzenia wynosi 70% wynagrodzenia dziennego pracownika, zanim został bezrobotnym. Zasiłek dla bezrobotnych przedłużony oraz zasiłek dla bezrobotnych krótkotrwały wynoszą 70% ustawowego wynagrodzenia minimalnego pracownika w tym samym wieku. W pewnych przypadkach, kiedy zasiłek jest niższy od wynagrodzenia minimalnego, mogą się Państwo starać o dodatkowe zasiłki na mocy o ustawy o dodatkowych zasiłkach (Toeslagenwet). Aby otrzymać zasiłki dla bezrobotnych, należy niezwłocznie zgłosić się jako bezrobotny do instytucji ubezpieczeniowej, do której należy pracodawca. Wniosek o przyznanie zasiłku należy złożyć w tej instytucji w ciągu tygodnia następującego po utracie pracy. Należy tam przedstawić dowód zarejestrowania się jako poszukujący pracy w Urzędzie Zatrudnienia (arbeidsvoorziening). Jeśli Państwo tego nie zrobią, mogą Państwo całkowicie stracić prawo do zasiłków. Zasiłek wygasa w każdym przypadku pierwszego dnia miesiąca, w którym kończą Państwo 65 lat, a wtedy, w zasadzie, mogą się Państwo starać o emeryturę.
Bezrobocie i choroba
Jeśli zachorują Państwo w czasie otrzymywania zasiłków dla bezrobotnych, należy niezwłocznie zgłosić ten fakt do instytucji wypłacającej te zasiłki.
Jeśli uważasz, że zostałeś niesłusznie zwolniony z pracy. Prosmy nam to zgłosić korzystając z tego formularza.